Lozan Anlaşması’nın Kökeni
Birinci Dünya Savaşı’nın ardından, Türkler, Rumlar ve Ermeniler haklarını elde etmek için mücadele etti. Türkler, 1922-1923 yılları arasında Sevr Antlaşması’nda kaybedilen bazı bölgeleri geri aldı. Yunanistan ile anlaşmazlığı sona erdiren ve Sevr Antlaşması’nın sınırlarını yeniden belirleyen Lozan Anlaşması, Türkiye’nin Kıbrıs, Irak ve Suriye üzerindeki iddialarını da sona erdirdi.
Lozan Anlaşması’nın Özeti
Yunanistan’ın yenilgisinden sonra, Türkiye Cumhuriyeti Sevr Antlaşması’nı reddetti. Müzakereler 1922’de başladı ve anlaşma 4 Şubat 1923’te imzalandı. Ancak Türk temsilciler daha sonra anlaşmayı reddetti ve müzakereler 23 Nisan 1923’te yeniden başladı.
Anlaşma 24 Temmuz 1923’te onaylandı. Türkiye Cumhuriyeti’ni tanıdı, ancak Kıbrıs’ı İngiltere’ye, İtalya’nın Oniki Adalar’ı ve Trablusgarp’ı, Fransa’nın da Fas ve Tunus’u almasına izin verdi.
Lozan Anlaşması’nın Önemi
Lozan Anlaşması, kapitülasyon rejiminin tamamen kaldırılmasını onaylayarak Avrupa topluluklarının Osmanlı İmparatorluğu’nda elde ettiği ayrıcalıkları ortadan kaldırdı. Türk Ermeni toplumunun da kaderini etkiledi, ancak Sevr Antlaşması’nda vaat edilen haklar yerine getirilmedi.
Lozan Anlaşması’nın Tarihi ve Maddeleri
Lozan Anlaşması 24 Temmuz 1923’te Türkiye ve Müttefik Devletler arasında imzalandı. Maddeleri şunları içeriyordu: