Zıt anlamlı kelimeler, bir kelimenin karşıt anlamını ifade eder ve iletişimde önemli bir rol oynar. İlkokuldan itibaren öğretilen bu kelimeler, dil bilgisi kurallarının temelini oluşturarak anlaşılır bir iletişim sağlar. Tüm kelimeler, sıfatlar, zamirler ve eş anlamlı veya zıt anlamlı kelimeler, düşüncelerimizi daha etkili bir şekilde ifade etmemize yardımcı olur.
“Son” kelimesi, bir şeyin bitiş noktasını ifade eder. En yaygın zıt anlamlısı “ilk” kelimesidir ve başlangıç, birinci gibi anlamlar taşır. “Son” kelimesinin başka zıt anlamlıları da mevcuttur.
Türk Dil Kurumu’na göre “son”, şimdiki zamana en yakın bitiş, en uçtaki, ondan başka olmayan, en arkadaki veya sınır anlamlarına gelir. “Akıbet” ve “nihayet” gibi kelimeler de “son” kelimesinin eş anlamlıları olarak kullanılabilir. Farklı dil kökenlerinden gelen kelimelerin Türkçe’ye adaptasyonu, büyük sesli uyumu kuralları çerçevesinde gerçekleşmiştir.
“Son” kelimesinin birden fazla zıt anlamlısı vardır. Örneğin, “son” bir bitişi ifade ederken, “sonsuzluk” bitişi olmayanı ifade eder. “Başlangıç”, “ilk” ve “baş” gibi kelimeler de “son” kelimesinin zıt anlamlıları arasında yer alır. “Son” kelimesi günlük hayatta sıkça kullanılır. Örnek olarak, “Sen ne ilk ne de son olacaksın”, “Sonların başlangıçları vardır” ve “Başlanan iş başarıyla sonlanmıştır” gibi cümleler verilebilir.
“Son” kelimesi, bilmece, bulmaca ve yarışma sorularında da sıkça kullanılan bir kelimedir. Örneğin, “En uçtaki” sorusunun cevabı “son” olabilirken, “Son” kelimesinin üç harfli zıt anlamlısı sorusunun cevabı “ilk” olabilir.