Parker Güneş Sondası, Venüs’ten Yakın Geçerek Güneş’e Yaklaşıyor
Parker Güneş Sondası, 6 Kasım’da Venüs’ün yakınından geçerek Güneş’e doğru yolculuğunu sürdürüyor. Bu yakın geçiş, uzay aracının yörüngesini değiştirecek ve Güneş’e daha da yaklaşmasını sağlayacak.
Parker, son yakın geçişinde Güneş yüzeyine sadece 6 milyon kilometre uzaktaydı. Bu, Güneş’in yarıçapının dokuz katından daha az bir mesafe. En yakın yaklaşma anında Parker, saatte yaklaşık 700.000 kilometre hızla hareket ediyordu. Bu onu insanların tasarladığı en hızlı nesne yapıyor.
Güneş’in Koronasının Sıcaklığı
Parker Güneş Sondası görevinin ana amacı, Güneş’in koronasının gizemlerini çözmektir. Korona, Güneş’in dış atmosferidir ve Güneş’in görünür yüzeyinden (fotosfer) çok daha sıcaktır.
Fotosferin sıcaklığı birkaç bin Kelvin iken, koronanın sıcaklığı milyonlarca Kelvin’e kadar ulaşabilir. Bu, bir ampulün dokunulduğunda sıcak olması ancak etrafındaki havanın bin kat daha sıcak olması gibi bir paradoks yaratır.
Normal ısı transferi süreçleri, koronanın bu kadar sıcak olmasını açıklayamaz. Bu, termodinamiğin ikinci yasasını ihlal eder. Bilim insanları, koronanın ısınmasında manyetik alanların önemli bir rol oynadığını düşünüyor. Parker Güneş Sondası, bu manyetik alanları ve etkilerini incelemek üzere tasarlandı.
Virajlar ve Koronanın Isınması
Parker, Güneş’in manyetik alan enerjisinin “virajlar” adı verilen garip dalgalarının koronanın ısınmasında kritik bir rol oynadığını keşfetti.
Güneş’in fotosferinde, plazma sütunları sürekli olarak yüzeye doğru yükselip alçalıyor. Bu hareketlilik, yoğun manyetik enerji bölgeleri oluşturuyor.
Bu bölgelerde, bazı manyetik alan çizgileri Güneş’ten uzağa doğru uzanırken, diğerleri dev bir at nalı şekilde yüzeye geri dönüyor. Bu iki tür manyetik alan birbirine çarptığında, hatlar birbirinden ayrılabilir ve tekrar birleşebilir. Bu, alan hatlarında dev bir S şeklinde kıvrım oluşmasına neden olur.
Viraj olarak bilinen bu kıvrım, Güneş’ten uzaklaşır ve koronanın derinliklerine doğru ilerler. Sonunda, viraj çözülür ve enerjisini korona plazmasına aktarır. Bu enerji transferi, koronanın milyonlarca Kelvin dereceye kadar ısınmasına neden olur.
Uzay Havası Tahminleri İçin Önemli Bir Adım
Parker Güneş Sondası’nın yaptığı bu keşif, Güneş’in koronasının neden bu kadar sıcak olduğu gizemini çözmeye yardımcı oluyor. Aynı zamanda, uzay havası olaylarını daha iyi anlamamızı ve tahmin etmemizi sağlayabilir.
Uzay havası, uydular, insan uzay uçuşları ve elektrik şebekeleri üzerinde önemli etkilere sahip olabilir. Manyetik alanların Güneş’in farklı bölgelerindeki rolünü anlamak, uzay havası tahminleri ve önlemleri için çok önemli.
Parker Güneş Sondası, Güneş’in sırlarını çözmeye devam ediyor ve bize Güneş hakkında hiç olmadığı kadar bilgi sağlıyor. Bu bilgiler, Güneş’i ve uzay havasını daha iyi anlamamızı ve gelecekteki uzay görevlerini daha güvenli hale getirmemizi sağlayacak.
