Servet-i Fünun Dönemi Romanının Özellikleri
Servet-i Fünun dönemi, Türk edebiyatında Batılı tekniklerin kullanıldığı ilk romanların ortaya çıktığı bir dönem oldu. Bu dönemdeki romanlar, önceki dönemlerin kusurlarını büyük ölçüde ortadan kaldırdı.
Özellikler:
-
Realizm Etkisi: Servet-i Fünun romanları, realizm akımından etkilenerek güçlü ruhsal ve gerçekçi mekan tasvirleri sunar.
-
İçedönüklük ve Karamsarlık: Dönemin sanatçıları içe kapanık ve karamsardır, bu nedenle eserlerde hayal kırıklığı ve kaçış temaları işlenir.
-
Bireysel Konular: Baskıdan dolayı, bu dönem sanatçıları sosyal sorunlar yerine bireysel konuları ele alırlar.
-
Süslü Dil: Sanatçıların ağır bir dil kullanması nedeniyle romanlar, süslü ve ağır bir üslupla yazılmıştır.
-
İstanbul’un Tasviri: Romanlarda mekan olarak çoğunlukla İstanbul seçilir ve olayların geçtiği yerler detaylı ve gerçekçi bir şekilde betimlenir.
-
Seçkin Kahramanlar: Roman kahramanları genellikle seçkin ve aydın kişilerdir, geniş bir kadro yerine olayların etrafındaki kişiler yer alır.
-
Derin Ruhsal Betimlemeler: Kahramanların ruhsal durumları ayrıntılı bir şekilde işlenir.
-
Nedensellik Kurgusu: Romanların kurgusu, üçlü aşk ilişkileri gibi klişeleri barındıran nedensellik ilişkilerine dayanır.
-
Psikolojik Tahliller: Dönem romanlarında psikolojik tahlillere ağırlık verilir.
-
Gözlem ve Araştırma: Sanatçılar eserlerinde gözlem ve araştırmaya önem verirler.
-
Aydın ve Varlıklı Kahramanlar: Kahramanlar çoğunlukla eğitimli, aydın, zengin ve konaklarda yaşayan kişilerdir.
-
Kötü Son: Eserler genellikle kötü bir sonla biter.
-
Sanatçının Yansımaması: Realizm etkisiyle sanatçılar eserlerinde kişiliklerini gizlerler.
-
Batılı Tekniklerin Kullanımı: Batılı roman teknikleri etkili bir şekilde uygulanır.
Servet-i Fünun Romancıları:
Bu dönemde öne çıkan romancılar arasında Halit Ziya Uşaklıgil, Mehmet Rauf, Hüseyin Cahit Yalçın, Süleyman Nazif ve Ahmet Hikmet Müftüoğlu yer alıyor.
